Ekki silikon!! öskraði ég og fórnaði höndum.

30.apríl 2017

Þegar verið var að kynna framkvæmda áætlun vegna viðgerða á húsinu sem ég bý í var allt útlistað vel og vandlega.Kostnaðurinn var rúmar 800 evrur og rétt slefaði yfir 1000 evrur með skatti. Þetta gerir um það bil 300 evrur fyrir mig og vitleysinginn fyrir neðan, þennan sem ég ætla að borga fyrir. Ekki neitt til þess að ergja sig á.

Grafa átti skurð í garðinum meðfram veggnum til þess að einangra og varna því að vatnið gæti smogið inn í bílakjallarann. Ekkert var talað um að tréð yrði fjarlægt. Þetta viðbjóðslega tré sem ég hata út af lífinu. Það lemst í svalirnar hjá mér og heldur fyrir mér vöku og garðurinn fyrir neðan er bara pínulítill. Þetta ógeðslega fyrirbæri sem ég hef reynt að fá fjarlægt með öllum mögulegum ráðum er nú farið að skríða inn í veggina, það er ræturnar, og búa til göt hér og þar.

Þegar ég kveinaði í gær á fundinum yfir því að viðbjóðinn átti ekki að fjarlægja var mér sagt að fyrst yrði grafið meðfram veggnum til þess að einangra hann og þá kæmi í ljós hvort ræturnar væru komnar inn fyrir. Hálfvitar ! Ég sagði salla róleg að ég mundi drepa bévaðans tréð og allir horfðu á mig stórum augum og sögðu að ég skyldi bara gera það.

Þau vita ekki að ég reyndi það í fyrra. Eitraði með lútsterku eitri og hálfvitinn lifði af. Er bara aðeins títlulegra neðst en toppurinn lifir góðu lífi. Nú vill svo dásamlega til að kærasti vinkonu minnar er skógarhöggsmaður og hann veit allt um svona drápsaðferðir. Hann fær heimboð ásamt kærustunni og þau koma með eitur og við sprautum, eða hann sprautar, á fyrirbærið og það drepst vonandi.

Þegar verið var að útskýra fyrir mér hvernig ætti að loka sprungunum á húsinu ofanverðu svo ég komist úr stígvélunum í stofunni minni þá var talað um silicon.

Ég ærðist, stökk upp úr stólnum og hálf drap á mér öxlina sem þolir ekki snöggar hreyfingar í bili. Ég fórnaði höndum og hrópaði  SILICON

Ég get svarið það að helsta lausn allra vandamála hér í landi er silicon. Því er troðið í allt, alls staðar, hvað sem amar að þá er komið með silicon og það hefur svo sannarlega verið reynt í bílakjallaranum okkar. Jedúdda mía, það var allt fullt af siliconi þar fyrir 2 árum þegar átti að redda málunum og sjá til þess að vatnið, sem er auðvitað mun gáfaðra en hálfvitarnir sem búa með mér, finndi sér ekki leið í gegnum vegginn.

Það var sem sagt talað um silicon í verkáætlun sem var verið að kynna fyrir fundinum inni í stofunni minni þar sem blautur veggurinn blasti við mér. Meo deus, nao silicon, nao silicon, sagði ég og reyndi að garga ekki mjög hátt.

Fundarmenn, nágrannar mínir, horfðu á mig og kompaní fólkið líka, og hlógu.

Þau sátu þarna og hlógu að útlendings bjálfanum sem var að missa vitið fyrir framan þau.

Calma, calma sögðu þau.

Nao silicon. Nao nao, nao silicon,

og svo tóku þau til við að útskýra fyrir mér að þetta væri öðruvísi silicon. Ekki svona venjulegt silicon.

Það eitt að heyra nefnt silicon gerir mig einfaldlega tjúllaða, ég er með rennblautt loft í holinu hjá mér af því að hálfvitinn, tannlæknirinn, sem býr fyrir ofan mig, og fjölskylda hans fara í sturtu fimmtíu sinnum á dag. Óskaplega hlýtur þetta fólk að vera óhreint alla tíð. Einn daginn var ég að syngja inni í gestaherberginu mínu, píanóið er þar, og leit upp í loftið og við mér blasti vatn. Það var vatn í loftinu mínu. Ég fór fram í hol og þar var líka vatn í loftinu. Mikið vatn. Svo fór ég inn á bað og enn var vatn í loftinu þar. Ég var að missa vitið. Það var flóð fyrir ofan og seytlaði niður til mín. Andskotans sturtuferðirnar alltaf.

Ég talaði við tannsa og hann sagði mér að þetta væri allt út af eldri dóttur hans sem væri komin í háskólann og þyrfti svo oft að baða sig. Hah. Hún er bara heima um helgar. Jæja, kallinn hafði tekið eftir því að siliconið, takið eftir siliconið, hafði losnað meðfram sturtunni og hann bætti bara við og sagði að nú væri allt í lagi. Ekkert vatn hjá honum lengur fyrir utan sturtuna.

Mario og Carlos komu og Tryggingafélagið kom og það voru boruð göt á gólfið hingað og þangað hjá tannsa. Allt fljótandi í vatni undir. Ég varð óð. Núna, 2 árum síðar er loftið í holinu hjá mér enn blautt. Það tekur langan tíma að ná svona raka í burtu. Hann situr eins og gömul kelling og gefur sig ekki. Auðvitað hjálpar ekki að baðferðum hefur ekki fækkað á efri hæðinni. Meira hvað þetta ofur kaþólska pakk getur verið skítugt alla daga. Ég efast ekki um að nógu af siliconi hefur verið dælt í götin til þess að halda gólfum í lagi hjá fyrirfólkinu.

Stundum gæti ég alveg ælt.

Jæja, Núnó hefur komið 2svar til þess að athuga hvort hægt sé að mála hjá mér og það er ekki komið að því. Núnó er sko málarinn sem ég treysti og hann er frændi Toni sem er nágranni minn á sömu hæð, þessi sem fór með ruslið fyrir mig á meðan ég gat ekki gengið niður stigann af því ekkert handrið var hægra megin og ég var brotin vinstra megin. Skiljiði.

Nú verður sett upp handrið fljótlega, það var ákveðið í gær, því útlendingnum tókst að sannfæra fundarmenn um að hún væri alvarlega veik og þyrfti nauðsynlega að komast upp og niður stigann án þess að fá hjálp. He, he.

Allir eiga að vera búnir að borga sinn hluta í viðgerðinni fyrir 1. júní. Það er sko svoleiðis hér að fólki er ekki treyst til þess að greiða slíkar framkvæmdir eftirá. Ég skil það vel. Til þess að koma í veg fyrir að einhverjum takist að tefja framkvæmdina og láta mig áfram vera í stígvélum inni í stofu þegar rignir, sagðist ég mundi leggja út fyrir því sem á vantaði ef félagið sæi svo um að innheimta hjá skussunum. Þetta eru ekki nema 1000 evrur en miklu meira virði fyrir mig að framkvæmd geti hafist í júlí á þessu ári en ekki einhvern tíma í framtíðinni og kannski eftir önnur sex ár.

Ég er sko búin að búa hérna í rúm sex ár og komin vel inn í hvernig mál ganga fyrir sig í þessari blokk !

Fyrst það á ekki að fylla 20 metra langar sprungur utan húss með siliconi, það er venjulegu, þá lítur þetta bara nokkuð vel út og útlendings gellan nokkuð ánægð. Ég tala nú ekki um þegar andlátsfregn hins viðbjóðslega trés verður birt mér til mikillar ánægju og ég fæ svefnfrið jafnvel þó vindar blási.

Hulda Björnsdóttir

Fullnaðarsigur minn í baráttunni við nágranna !!!!

30.apríl 2017

Þegar ég kom til Portúgal fyrir sex árum og aðeins meira var ég svo heppin að eignast dásamlega nágranna sem allt vildu fyrir útlendinginn gera, eða þannig!

Þau voru fljót að uppgötva að þessi bévaðans útlendingur ætlaði sér að rugga bátnum sem hafði fengið að sigla í friði í nokkur ár.

Útlendingurinn vildi til dæmis hafa eldvarnir í lagi. Hrikalegt.

Svo vildi þessi hálfviti líka koma í veg fyrir að það rigndi inn í stofuna hjá henni yfir veturinn.

Auðvitað skildu nágrannarnir ekkert í þessum látum og sögðu óróaseggnum að hann gæti bara lagað vandamálið sjálfur þetta væri ekki svona í öðrum íbúðum. Rigningin kæmi bara inn í eina íbúð og sú væri í miðju hússins, engin rigning inn fyrir ofan, nei nei nei.

Frú apótekari fyrir ofan var verst í þessu.

Einn daginn þegar útlendingurinn kom heim var stofan full af fuglum. Þeir höfðu flogið niður um strompinn og komu í gegnum arininn. Voða hrifnir af nýju húsgögnunum hjá þeirri útlensku og ætluðu sér að setjast þar að.

Það fauk í vitleysinginn, útlendinginn, og hún keypti arinn inn í arininn, reyndar eftir að hafa spurt hvort hún mætti láta setja net fyrir strompinn svo fuglarnir kæmust ekki inn og apótekara daman og tannlæknirinn eiginmaður hennar sögðu NEI.

Nokkur þúsund evrur lokuðu fyrir fuglana og nú er allt fuglalaust en það rignir enn. Rigningin vellur inn og hefur gert í 6 ár.

Í landinu mínu nýja kann fólk ekki almennilega að búa í svona blokkum, það er vant að búa í húsum og þarf ekki að sitja uppi með kolbrjálaða útlendinga sem ætla allt vitlaust að gera vegna smá stígvélaveðurs í stofunni í nokkra mánuði á ári.

Ég kom því í gegn í fyrra eftir ævintýralegar tilraunir að ráðið var kompaní til þess að sjá um málefni blokkarinnar. Talaði við stjórnendur og sagði þeim frá ÖLLU því sem ég vildi láta koma í lag.

Kompaníið hefur nú verið við stjórn í eitt ár og fundur var í gær. Venjulega eru svona fundir haldnir í bílskúrum en útlendings frekjan heimtar að fundurinn sé í stofunni hennar og ber hún því við að heilsa hennar leyfi ekki bílskúrs kulda og tekk. Meikar sens og allir samþykktu þetta.

Til þess að hægt sé að taka ákvarðanir á svona fundum þurfa að vera 500 atkvæða einingar. Haldnir hafa verið 2 fundir og 517 einingar á þeim sem var í gær. Á fyrri fundinum var þetta eitthvað svipað. Útlendingurinn er hress með þessa mætingu og gefur kompaníinu kaffi og þakkar guði fyrir að aðal röflarinn mætir ekki. Í gær var hann að fara til Portó. Fundurinn er boðaður með ábyrgðarbréfi með tveggja vikna fyrirvara. Dásamlegt fyrirkomulag. Ég ræddi reyndar við tannsa, mætti honum fyrir 3 dögum þegar hann var á leið að sækja brauðið sem er hengt á útihurðina á morgnana, og ég sagði honum að það yrði að setja upp handrið hægra megin svo ég kæmist niður stigann næst þegar ég veiktist. Hann samþykkti þetta. Svo sagðist ég vilja losna við tréð sem er að grafa í sundur grunn hússins með rótunum. Kallinn samþykkti það en svo mætti gaurinn ekki á fundinn. Alveg dæmigert.

Jæja, semsagt, í gær var samþykkt að fara í framkvæmdir til þess að loka sprungunum sem rignir í gegnum svo ég þurfi ekki að nota blómastígvélin mín í bráð inni stofnunni. Kompaníið var búið að fá tilboð og útskýrt var hvað þyrfti að gera. Ég var alsæl, nú átti að gera það sem ég hef verið að segja að þyrfti að gera, í sex ár. Það skipti auðvitað öllu máli að útlendings bjálfinn var ekki að segja hvað þyrfti að gera og ég hélt mér alveg á mottunni og sagði ekki orð, ekki annað en að ég samþykkti málið og hef reyndar tekið að mér að punga út fyrir þann brjálaða á neðri hæðinni sem borgar ALDREI neitt en kemur annað slagið og öskrar og lætur öllum illum látum um miðjar nætur.

Konan er auðvitað löngu farin með börnin en hann er búinn að ná sér í aðra og farinn að öskra á hana og berja. Það er rafmagn í íbúðinni en ekki vatn. Ég skil ekki hvernig þau geta verið vatnslaus en það er auðvitað annað mál.

Þessi vitlausi, fyrir neðan mig, borgar aldrei neitt og ég er löngu búin að lýsa því yfir að þegar loksins verði farið í framkvæmdir til að loka fyrir vatnið í stofuna mína, í gegnum veggina, þá borgi ég hans part því það er ódýrara fyrir mig en að allir geti haldið að sér höndum bara af því hann borgar ekki og íbúðin mín verður smátt og smátt að sundlaug.

Nú er búið að tryggja húseignina, búið að samþykkja að kaupa eldvarnartæki og á að skipta um ljós í sameigninni til þess að spara rafmagn og síðast en ekki síst, og þar er fullnaðarsigurinn minn unninn, á að stoppa upp í vatnsrásirnar á veggjunum og grafa upp garðinn til þess að gæta þess að ekki flæði lengur inn í bílskúrana.

Ég lét setja 10 cm vörn fyrir minn skúr svo það fer ekkert vatn þangað lengur en lekur til hinna og mér nokk sama um það, en vörnin mín varð til þess að fólk sá alvöruna í því að ég ætlaði ekki að ausa vatni oftar úr bílskúr.

Ýmislegt fleira sem útlendings fíflið hefur verið að tuða um í 6 ár verður nú framkvæmt og það besta við þetta allt saman er allir halda að þetta sé þeirra uppástunga og ekki sé verið að láta að vilja þeirrar útlensku.

Ég elska svona uppákomur. Þetta gefur lífinu svo mikið gildi. Verst er þetta þó með blómastígvéin mín sem hafa verið inni í skáp í allan vetur og beðið þess að fá að vaða í kjallaranum. Þau fá ekki að vaða, eða það lítur út fyrir ekki en ég dytti ekki niður dauð af undrun ef vatnið fynndi sér leið inn í bílskúrana. Það er nefnilega ekki verið að leysa það mál alveg en ég ætla ekki að blanda mér í það meira í bili.

Staðreyndin er sú að vatnið í bílskúrana kemur frá næsta garði ! en ég losna við andskotans tréð úr okkar garði !. Ætla ég að segja nágrönunum frá þessu? Nei, ekki aldeilis. Ég ætla að skemmta mér yfir þessu þar til næstu rigningar flæða inn í alla skúra nema minn og þá gæti ég hugsanlega sagt: Ég sagði ykkur þetta fyrir 5 árum!

Hulda Björnsdóttir

 

Tvísköttun, hvað er það nú eiginlega ?

30.apríl 2017

Það er stundum rætt um tvísköttun og tvísköttunarsamninga og margir sérfræðingar í þeim málum skjóta upp kollinum, sérstaklega á Facebook.

Yndislegt er að sjá alla þessa ágætu sérfræðinga en mér þykir frekar þunnur þrettándi stundum þegar ég les upplýsingar þeirra.

Þegar ég flutti frá Íslandi vissi ég ekkert hvað tvísköttunarsamningar voru. Hafði aldrei heyrt á þá minnst eða alla vega ekki tekið eftir því ef einhver talaði um svoleiðis.

Það er jú rætt um svo margt og einn heili getur ekki melt allt sem er á ferðinni.

Ég hrökk hins vegar upp við vondan draum þegar ég hóf að taka eftirlaun frá Tryggingastofnun og var rukkuð um skatt frá Íslandi og stofnunin heimtaði af mér skattskýrslu frá Portúgal. Ég vissi ekkert um að nú væri ég orðin mikilvægari en margir aðrir og ætti að telja fram milljónirnar mínar í tveimur löndum. Hélt í fávisku minni að skattgreiðsla á Íslandi væri málið og þetta kæmi Portúgölum ekkert við, hvað þá að íslenska tryggingastofnunin gæti lesið í gegnum skattskýrslur gerðar í Portúgal sem þykja með afbrigðum flóknar og eru ekki einu sinni á íslensku.

Ég ræddi við apparatið á Íslandi og sendi e-mail og fékk alls konar heimskuleg svör sem ég nenni ekki að endurtaka hérna. Þau voru svo út um víðan völl að ég með öllu mínu frábæra hugmyndaflugi náði engan vegin í skottið á fyrirbærinu. Gafst upp á endanum og talaði við ríkiskattstjóra og lögfræðing þar sem auðvitað gat útskýrt fyrir mér málið. Engir hálfvitar hjá skattstjóra og þar er bara tekið á málunum og ekkert verið að djöflast eins og beljur sem hleypt er út að vori. Nei mér var sagt hvað ég ætti að gera vegna þess að í gildi væru samningar á milli Íslands og Portúgal til þess að koma í veg fyrir svona "tvisvar" álagningu. Sem sagt fyrirbærið tvísköttunarsamningar. Ég gat kært Ísland og fengið endurgreitt í ágúst og fékk það. Nokkur hundruð þúsund endurgreidd og eftir svolítið japl og jaml og fuður var upphæðin meira að segja lögð inn á reikning minn á Íslandi, en ég þurfti að biðja um það.

Stundum er kerfið sko þannig að það verður að fylgja því eftir. Ég hringdi auðvitað í skattmann í Hafnarfirði og Gullbringusýslu eða eitthvað svoleiðis og sagði þeim að ég vildi eiginlega bara fá peningana mína. Þau létu þetta eftir mér á endanum.

Viðtiði, stundum þykir mér sem allir haldi að maður sé að ljúga einhverju. Sönnunarbirgðin er svo mikil og ég hefði ekki orðið hissa þó heimtað hefði verið að ég kæmi í eigin persónu frá Portúgal til þess að standa fyrir framan fulltrúann og sanna að ég væri ég. Æ. þetta er nú hálf andstyggilegt en mér líður stundum svona og ekki síst þegar ég þarf á morgun að fá kirkjugarðana hér í þorpinu til þess að staðfesta að ég sé ekki ofan í moldinni og tikki enn þá alveg eins og í fyrra.

Ef einhver segir ykkur að ekki séu í gildi samningar á milli landsins sem þið hafið flutt til  og Íslands þá ráðlegg ég ykkur að tala við ríkisskattstjóra. Ekki eyða tíma í Tryggingastofnun. Skatturinn veit þetta upp á hár og þau gefa almennilegar upplýsingar.

Ekki taka orð mín eða annarra sem skrifa til dæmis á Facebook og þykjast vita allt um þetta trúanleg. Sumir sérfræðingarnir á Facebook hafa lesið hálfa tvísköttunarsamninga og sjá bara fjallað um fyrirtæki. Þetta fólk nennir ekki að lesa til enda. Ég get alveg skilið það. Tvísköttunarsamningar eru ekki eins og ástarsaga eða þriller. Þetta er grafalvarlegt mál og málið er frekar erfitt að skilja. Skiljiði?

Fjallað er um eftirlaun og hvernig þau eru meðhöndluð í þessum samningum aftarlega í hverjum samningi. Ég hef lesið nokkra og held að ég skilji þetta aðeins. Ég veit alla vega hvar ég á að leita eða hvert ég á að hringja.

Ég varð alveg urrandi þegar ég sá comment þar sem talið var eðlilegt að einhver sem bjó í útlöndum væri skráður á Íslandi þar sem ekki væri í gildi samningur á milli landanna. Þessi aðili rífur endalaust kjaft yfir kjörum fólks og virðist vera sérfræðingur í ÖLLU, ekki bara sumu og hann rífst og djöflast yfir því hvernig stjórnvöld svíki almenninga. Svo getur þessi sóðakjaftur leyft sér að segja að eðlilegt sé að svíkja út úr kerfinu þegar verið er að taka á móti bótum frá Íslandi.

Ég verð stundum alveg kjaftstopp og veit ekki hvaðan á mig stendur veðrið.

Hulda Björnsdóttir

Hvað er skattkort?

30.apríl 2017

Hvað er skattkort? Hvers vegna þarf ég að hafa skattkort.

Spurningar sem þessar gætu hugsanlega farið í gegnum kollinn á einhverjum.

Ég man þá tíð þegar við borguðum skatta eftir á. Þeir voru reiknaðir út einu sinni á ári og svo kom reikningurinn og allt fór í klessu.

Núna bý ég í landi þar sem þetta fyrirkomulag er. Skattar eru greiddir eftirá. Hér skal borga alla upphæðina 1. september ár hvert. Borgi maður ekki á réttum tíma eru viðurlög og allt mögulegt svoleiðis sem ég þekki ekki því ég hef alltaf borgað það sem mér ber á réttum tíma. Ég er nefnilega heltekin af þeirri áráttu að skulda engum neitt.

Núna, árið 2017 veit ég ekkert hvað ég á að borga mikið í skatta en veit þó að það verður all veruleg upphæð vegna þess hve gengi krónunnar hefur verið ólíkt því sem það var í hitteðfyrra.

Ég er hins vegar svo sniðug að ég legg fyrir ákveðna prósentu í hverjum mánuði og þegar ég fæ bréfið í byrjun ágúst, frá skattmanninum hér í landinu mínu, legg ég allt inn aftur í bankann minn og borga svo bara í gegnum hraðbanka. Einfaldara getur lífið ekki verið. Það þarf hins vegar aðeins fyrirhyggju og getur stundum verið freistandi að fara í umslagið og gera eitthvað skemmtilegt fyrir peningana.

Mér finnst skattkort mjög rökrétt og nú er það komið á rafrænt form á Íslandi.

Hér áður fyrr skilaði maður kortinu inn, en það var gefið út af ríkisskattstjóra, kortinu var sem sagt skilað til launagreiðanda og hann sá um að allt væri rétt reiknað og skilaði svo skattinum um miðjan mánuð ásamt ýmsum öðrum gjöldum sem þeir greiða er hafa fólk í vinnu.

Svo kom uppgjör um mitt ár og allt var í fínu lagi. Mjög hentugt.

Nú veit ég ekki hvernig þetta nýja fyrirkomulag með rafrænt kort virkar en ég var aðeins að velta fyrir mér varðandi þau fyrirtæki sem eru pínulítil og kannski ekki með tölvu keyrð launaforrit. Hvernig ætli þetta virki hjá þeim?

Ég þarf eiginlega að fá þessar upplýsingar frá einhverju litlu fyrirtæki sem gerir allt samkvæmt bókinni og er ekki að svíkja eitt eða neitt út úr kerfinu.

Gamla kerfið virkaði þannig að þegar ég hætti að vinna hjá einu fyrirtæki fékk ég skattkortið afhent og var kvittað á það og alles. Síðan skilaði ég því til nýja vinnuveitandans ef ég hélt áfram að vinna en auðvitað ekki ef ég var að vinna svarta vinnu.

Er einhver að vinna svarta vinnu á Íslandi í dag?

Ég veit ekkert um það, en hef aldrei prófað þetta sjálf. Færi líklega á taugum ef ég reyndi að svíkja út úr kerfinu og svo dræpi samviskubitið mig efalaust mjög fljótlega.

Ég er nefnilega á því að maður eigi að borga til samfélagsins og þess vegna er ég bara glöð þegar rukkunin kemur til mín núna í ágúst byrjun.

Skattkort eða ekki skattkort. Það er ekki málið. Samfélagið skiptir öllu máli og vilji ég njóta hlunninda sem greidd eru af sameiginlegum sjóði þarf ég að taka þátt.

Einfalt og auðskilið en sumir þurfa að borga meira en aðrir og einstaka geta komist upp með að láta afskrifa milljarða af skuldum og halda svo áfram að stjórna því að láglaunafólk og lífeyris þegar lepji dauðann úr skel.

Það á auðvitað að taka skattkort af öllum sem sitja á alþingi núna. Ekkert vit að gefa þessu fólki afslátt. Líklega væri best að gefa út refsiskattkort til þeirra sem eru með yfir milljón á mánuði. Er þetta ekki bara kúl hugmynd? Ég held það.

Hulda Björnsdóttir

 

Kæri Þorsteinn Vilhjálmsson ráðherra velferðarmála !

 

30.apríl 2017

Ég las í gær, minnir mig, blogg Björgvins þar sem hann talar um viðbrögð hins þekkilega ráðherra Þorsteins Vilhjálmssonar við heimsókn formanns félags eldri borgara í Reykjavík og nágrenni. Ellert er fulltrúi fyrir þúsundir manna, ekki bara fyrir einhverja örfáa. Mér finnst með ólíkindum hvernig ráðherra kemur fram við fulltrúa eldri borgara. Ellert þarf að bíða í 2 vikur eftir viðtali. Hann þarf að bíða á biðstofu ráðherra þar til kallað er í hann og svo er ekki tekið í mál að ræða það sem Ellert kom til þess að ræða um. Kæri Þorsteinn ráðherra, mér finnst þetta alveg voðalega einkennilegt en kannski ertu bara svo ægilega upptekin við eitthvað að þú mátt ekkert vera að því að tala við gamalt fólk! Ég segi bara svona en auðvitað er þetta tóm vitleysa hjá mér, eða er það?

Nú ætla ég að upplýsa hvernig ég bregst við svona framkomu.

Ég sendi bréf til ráðuneytisins til þess að athuga hvort hægt væri að fá viðtal hjá ráðherra. Þetta var fyrir eftirlaunaþega búsetta í öðru landi sem var á leið til Íslands í mánaðardvöl og hún hafði kannski áhuga á að hitta þig elsku Þorsteinn ráðherra.

E-mail númer eitt frá mér:

Góðan dag. Ég er að velta fyrir hvert hægt sé að panta viðtal hjá Ráðherra. Vonkona mín sem býr í Noregi er að fara til Íslandi í maí og verður á landinu þann mánuð. Hún hefur áhuga á því að tala við ráðherra verferðarmála. Konan er eftirlaunaþegi búsett í Noregi. Með vinsemd og virðingu Hulda Björnsdóttir kt..........

Ég fékk svar frá ritara ráðherra

Tilvísun í mál VEL...... Sæl Hulda, Hvað heitir konan og hvert er málefnið? Bestu kveðjur, (Nafn ritarans)

Ég meina, hvað kemur það málinu við hvað konan heitir? Ég var bara að athuga hvort hægt væri að panta viðtal hjá ráðherranum.

Jæja, það fauk dálítið í mig kæri Þorsteinn ráðherra og ég sendi svar til ráðuneytis þíns.

Re.Fyrirspurn

Sæl Elín Ágústa, fyrirgefðu hvað ég svara seint en hef verið upptekin og ekki opnað hotmailið mitt þessa vikuna. Konan er búin að senda ykkur fyrirspurn og hefur fengið svar. Henni var sagt að hringt yrði í hana.

Ég vildi gjarnan fá að vita hvort ekki sé hægt að fá samtal við ráðherrann sjálfan en ekki einhvern fulltrúa sem engin völd hefur. Ég sjálf hefði áhuga á því að ræða við Þorstein um málefni eldri borgara, sérstaklega þeirra sem búa erlendis. Ég hef ekki áhuga á því að tala við einhvern fulltrúa hans. Þar sem ég bý erlendis nota ég Skype þegar ég tala við fólk á Íslandi því mér hugnast að sjá framan í þann sem ég ræði við. Á 21. öldinni er þetta nú ekki flóknara en svo.

Um áramót var tekjuskerðing veruleg og hefur verið talað um að hún verði leiðrétt á 4 árum. 109 þúsund frítekjumark varð 25 þúsund krónur sem nú á að leiðrétta á 4 árum. Fáránlegt og vítaverð sviksemi.

Ráðuneytið hefur ekki gefið út reglugerð um upphæð orlofs og desember uppbótar fyrir árið 2017.

Þorsteinn hefur haldið því fram að leiðréttar hafi verið húsnæðisbætur. Vinur minn sem fékk 50 þúsund fyrir breytingu fór niður í 12 þúsund. Leiðrétt var og nú fær hann 15 þúsund. Mismunur er krónur 35 þúsund. Hvernig getur ráðherrann fengið það út að húsnæðisbætur hafi verið leiðréttar?

Eftirlaun sem nú heita í nýjum lögum ellilaun eru partur af því sem þeir fá sem búa einir og búa á Íslandi. Seinni helmingur sem er heimilisuppbót kr. 52.316 fyrir einstakling sem býr einn hjálpar eftirlaunum að verða 281.050 krónur fyrir skatt. Þetta þýðir að eftirlaun þess sem býr erlendis og býr einn eru krónur 228.734. Þetta þykir mér og fleirum harla ámátlegt og ekki alveg í samræmi við falleg orð ráðherrans og annarra í ríkisstjórn.

Ég get haldið áfram og talið upp fleira en líkleg afær ráðherra aldrei þetta bréf og því síður að hann gefi sér tíma til þess að svara einstaklingi sem ekki býr á landinu jafnvel þó þessi sami einstaklingur hafi greitt skatta og skyldur alla sína starfsævi til íslenska ríkisins og bygg  upp þjóðfélagið sem ráðherrann er nú að stjórna.

Virðingarfyllst

Hulda Björnsdóttir kt. ...... sími....... skype.......

Ekki veit ég hvort ritarinn svarar og mér er eiginlega alveg nákvæmlega sama. Ég er orðin svo þreytt á ruglinu sem þessi endemis hallærislega ríkisstjórn ber á borð fyrir mig.

Ríkisstjórn sem skarar að eigin köku og ættingja sinna ætti ekki að vera við völd árið 2017 á Íslandi en hún er það vegna þess að fólk trúði innantómum loforðum þeirra sem ætluðu sér hvað sem tautaði og raulaði að komast í vel launað starf á hinu háa alþingi Íslendinga.

Þorsteinn velferðarráðherra er flottur gæi, en ég er alveg að gefast upp á því að vera yfirmáta kurteis þegar ég tala um sporin hans í þessu stjórnar samstarfi.

Ég ætla þó að ljúka þessu núna en gæti hugsanlega byrst mig og orðið verulega reið í náinni framtíð því óréttlætið er svo yfirgengilegt.

Hulda Björnsdóttir

Nú er ég að fara í fyrirsætu starfið !

29.apríl 2017

Það var þó aldrei að ég yrði ekki fyrirsæta í þessu lífi.

Í gær var ég í Coimbra og sat bara í sakleysi mínu fyrir framan heilsusamlega máltíð. Hafði borðað morgunmat og síðan einn banana eftir sjúkraþjálfunina klukkan 11 en nú var hungrið farið að sverfa að.

Ég er eiginlega búin að gefa upp á bátinn að kaupa mér sumarkjól og ætla að kaupa giftingarkjólinn á útsölu í júní. Carla og Antonio gifta sig ekki fyrr en júlí og þá verður Ana Sosa komin með allt á afslátt. Auðvitað get ég ekki farið í brúðkaup hjá portúgölskum vinum mínum í gömlum kjól, það gengur ekki. Er sem sagt búin að finna dressið og það kemur heim í júní. Þetta var pínu snúið vegna þess að ég get ekki verið með beran handlegginn þar sem skurðurinn blasir við og allir mundu reka augun í örið og spyrja hvað hefði komið fyrir. Í brúðkaupi nenni ég ekki svoleiðis. Sem sagt litlar ermar, víðar, af því hitinn í júlí er ekki vetrarveður.

Jæja, þetta átti að vera um fyrirsætu starfið mitt. Ég var komin með hádegismat fyrir framan mig og klukkan orðin hálf fimm. Hádegis maturinn var síðbúinn því ég þurfti að hitta Dr. Daníel og það var klukkan 2 en auðvitað beið ég þar til aðeins að ganga fjögur og svo þurftum við að spjalla heilmikið svo þetta tók langan tíma eins og gefur að skilja.  Ég lofaði Dr. Daníel upp á tíu fingur að fara í rannsóknina sem hann vill að ég fari í. Hann er nefnilega svo hræddur um að ég sé með krabbamein í ristlinum, sem ég er auðvitað ekkert með, en ég ætla að fara í þessa andstyggðar rannsókn fyrir hann þegar ég er búin í sjúkraþjálfuninni í maí. Það er ekki hægt að gera allt í einu, skiljiði.

Dr. Joanna, hún er sú sem skar mig upp 2svar, sko á handleggnum þegar ég braut hann og öxlina, og skurðurinn er svo kúl. Alveg eins og einn, þó þeir hafi verið 2. Gæti ekki verið betra. Sem sagt, Dr, Joanna kom labbandi til mín þegar ég var að fara að stinga upp í mig fyrsta bitanum af hádegismatnum. Hún var með litla ljósið sitt með sér og þær kysstu mig báðar og við föðmuðumst. Þetta er jú í Portúgal og svona gerum við þar. Ég á viðtal hjá Dr.Joönnu 23. maí en hún vill fá mig fyrr og ætlar að hringja í mig.

Dr. Joanna ætlar að gera mig að fyrirsætu. Taka myndir og videó af öxlinni og handleggnum og hreyfigetu og guð veit hvað til þess að nota sem dæmi í kennslu. Haldiði ekki að þetta sé frábært?

Ég verð ekki bara einhver fyrirsæta sem gleymist.

Ó nei, ég verð ódauðlegt dæmi um líf eftir brot hjá yfir sjötugri með beinþynningu. Hugsið ykkur alla lækna stúdentana sem eiga eftir að skoða þetta.

Þegar Dr.Joanna kvaddi vissi ég að nú yrði ég ódauðleg. Auðvitað verður svo framhaldið að einhver biður mig að sitja fyrir í fötum, ég meina sko tískufötum og þá verð ég svona venjulega fyrirsæta. Ég las einhvers staðar að það væri inn þessa dagana að hafa gamalt fólk í flottum fötum og þetta þykir svo merkilegt að facebook síður eins og lifðu vel og lengi eða eitthvað svoleiðis sem ein heitir tala oft um þetta.

Framtíðin er björt. Nú get ég líklega farið að gefa Trygg langt nef og Þorsteini ráðherra líka, því fyrirsætustörfin verða betur launuð en lúsarlaun til ellilífeyrisþega frá Íslandi.

Guð hvað ég er þakklát fyrir að vera ekki í landi með Panamaprinsinum og hinum geðþekka velferðaráðherra og geta bara notið lífsins í útlöndum, jafnvel þó ég sé ekki tuttuguogeitthvað alþingismaður.

Lífið er einn draumur frá upphafi til enda.

Hulda Björnsdóttir

Frískattkort, hvað er það?

25.apríl 2017 taka tvö

Það getur reynst flókið að komast í gegnum frumskóg pappíra sem þarf til þess að vera löglega búsettur erlendis og fá eftirlaun sín greidd frá Íslandi.

Í sumum löndum borga menn skatt þar sem þeir búa og í öðrum hafa verið gerðir samningar þar sem komið er í  veg fyrir tvísköttun og þá verða til svonefndir tvísköttunarsamningar.

Svona samningar eru hálfgert tróð. Það munaði korteri að ég færi í mál við portúgalska ríkið vegna þess að þeir tóku af mér skatt. Ég hafði lesið í gegnum samninginn á milli landanna en fattaði ekki að mín eftirlaun voru ekki frá ríkinu, því ég hafði ekki verið ríkisstarfsmaður! og þar af leiðandi átti ég að greiða skatt í búsetulandi en ekki upprunalandi eftirlaunanna.

Meikar sens, eða hvað? Góð íslenska þetta, gat bara ekki setið á mér í þetta skiptið.

Ég nenni ekki að velta mér upp úr alls konar bulli varðandi þessa samninga og sætti mig bara við málið eins og það er.

Til þess að vera nú ekki að borga skatt í tveimur löndum þarf ég að útvega mér frískattkort hjá ríkisskattstjóra. Það er ekki erfitt. Ég sendi bréf einu sinni á ári með umsókn og pappírum sem eiga að fylgja. Skattskýrsla frá Portúgal, staðfesting skattyfirvalda hér um að ég hafi greitt skattinn, og svo umsóknin sjálf.

Þetta er nú ekki svo mjög flókið það er að segja ef ég er með fulla heilsu og get sótt um það sem sækja þarf um hjá portúgalska skattinum. Það er staðfestingin á því að ég sé skilvís greiðandi.

Svo er þetta líka bara einu sinni á ári, í desember. En samt á hverju einasta ári. Svoldið líkt og með lífsvottorðið eða þannig. Æi, þetta var nú hálf andstyggilegt hjá mér.

Ég get fullyrt það hér að þjónusta sú sem ég hef þurft að sækja til ríkisskattstjóra er til stakrar fyrirmyndar og ég á ekki nægilega öflug orð til þess að þakka þeim.

Það er einn galli á útgáfu þessara fríkorta.

Þau eru send til Tryggingastofnunar og Lífeyrissjóðs VR, því tekjur mínar koma frá þessum 2 stofnunum.

Ekki málið hjá Líf VR, þeir borga eftirá og þegar greiðsla fyrir janúar kemur er búið að skrá inn nýja fríkortið mitt.

Hjá Tryggingastofnun er þetta svoldið snúnara. Þeir borga fyrirfram og þegar greitt er fyrir janúar er gamla kortið mitt fallið úr gildi og það nýja ekki komið í skráningu þegar allt er keyrt í tölvunum fyrsta janúar ár hvert, og nú tekinn af mér fullur skattur.

Auðvitað verð ég voða sár og pínulítið pirruð út í þetta fyrirkomulag. Ég er löngu hætt að senda e-mail til stofnunarinnar. Bý auðvitað við nútímatækni árið 2017 og skypa á stofnunina og tala við ráðgjafa fyrir brottflutta.

Stundum gengur þetta vel og ráðgjafinn skilur alveg í botn hvað ég er að tala um. Núna, þetta árið, í janúar, var sú sem ég talaði við alveg súper. Við töluðum sama mál, hún skildi mig og ég skildi hana, báðar töluðu íslensku og voru vel inni í málinu. Vissum sem sagt um hvað við vorum að tala. Allt annað líf en að lenda á þeim sem skilja svoldið illa svona kvörtunar konur eins og mig sem eru að trufla frá útlöndum og geta ekki einu sinni notað almennilegan síma. Ég elska skypið, það er svo þægilegt og kostar sama og ekki neitt.

Þetta er semsagt um frískattkortið og mig langar svo agalega mikið til þess að segja honum Þorsteini Víglundssyni frá því hvernig þetta gengur fyrir sig hérna í útlandinu. Ég gæti alveg haft fund með honum á Skypinu, hann gæti séð hvað ég er glæsileg og líka hvað mér er mikil alvara með því sem ég er að segja.

Ég mundi vera ofboðslega kurteis, ekki spurning. Ég færi nú ekki að ybba mig við sjálfan ráðherrann.

Ég nenni ekki að fara til Íslands til þess að reyna að koma vitinu fyrir staurblinda stjórnmálamenn eins og til dæmis Bjarna Ben en ég er alveg viss um að ég gæti Skypað Þorstein og hann er nú svo góður maður og einlægur. Ég hef séð það í sjónvarpinu sem ég horfi stundum á í tölvunni minni.

Annars ég ég óttaleg með það að horfa ekki á íslenskt sjónvarp. Mér fellur betur ýmislegt annað en ef það eru áhugaverði viðtöl, eins og við ljúflinginn hann Þorstein Víglundsson velferðaráðherra, þá sit ég og hlusta og horfi þannig að ég veit alveg frá fyrstu hendi hvað hann er elskulegur drengur.

Ég sendi bréf í ráðuneytið og spurði hvort það væri hægt að fá viðtal við ráðherrann. Þetta bréf fór með tölvupósti í fyrradag og ekki hef ég fengið svar. Ég hringdi reyndar í ráðuneytið í gær til að fá upplýsingar fyrir vinkonu mína og þau svara flott í símann. Auðvitað fékk ég ekki samtal við ráðherra og ekki einu sinni staðgengil eða aðstoðarmann. Það var einhver ritari sem ég talaði við og hún var nú ekkert sérlega kúl. Svo hef ég heyrt að það geti verið snúið að komast að hjá ráðherranum.

Ég skil það nú ekki vel. Hélt að hann væri að vinna fyrir mig og mína líka. Hér áður fyrr, þegar ég bjó á Íslandi, gat ég pantað tíma hjá ráðherrum og fengið við þá viðtal. Kannski hefur þetta breyst með hækkuðum launagreiðslum og erfiðara fyrir almenning að komast að. Ég er bara að velta þessu svona fyrir mér af því það er komið kvöld og ég ætlaði ekkert að vera að ybba mig í dag.

Samt langar mig voða mikið til þess að heyra í honum Þorsteini Víglundssyni ráðherra svo ég geti sagt honum þetta með heimilisuppbótina sem hann tekur af mér bara af því að ég bý ein í útlöndum en ekki ein á Íslandi. Svo langar mig líka til að segja honum pínulítið frá þessu með alla pappírana sem ég þarf að senda hingað og þangað bara til þess að láta vita að ég sé ekki dauð. Mig langar nefnilega svo mikið til að finna að mér sé treyst til þess að svindla ekki á kerfinu og held að það væri svo miklu betra að reyna að hafa upp á þeim sem eru að svindla en að eltast við þá sem gera allt sem þeim er sagt að gera.

Hulda Björnsdóttir

Sjálfstæði Portúgals. Haldið er upp á þann 25.apríl.

25.apríl 2017

Í dag eru víða hátíðahöld í tilefni dagsins. Ég fór upp í Semide í morgun og var að fara í söngtíma. Þegar ég kom til Miranda Do Corvo var búið að loka leiðinni sem ég ek venjulega, og góð ráð dýr.

Ég spurði lögguna hvernig ég kæmist til Semide.

Þú ert í Semide, sagði hann.

Já, ég veit það en ég þarf að komast upp á toppinn, svaraði ég.

Nú, þá verður þú að fara............ og hann leiðbeindi mér og sagði hvar ég ætti að beygja til vinstri og svo aftur til vinstri.

Obrigada, datt út úr mér og hugsaði með mér að líklega villtist ég og kæmist ekki heim fyrr en í kvöld. Þetta var í morgun.

Einhvern vegin tókst mér að rata rétta leið. Það var ekki neitt klárt eða skýrt í kollinum á mér sem hjálpaði. Ég ók bara sem leið lá og á einum staðnum var gatan svo mjó, á milli húsa, að ég rétt skreið.

Á miðri leiðinni fannst mér ég vera farin að kannast við mig en það var auðvitað bara bull. Hafði aldrei keyrt þessa leið en það er allt svo ægilega líkt hérna í þessu litla landi að maður getur ruglast aðeins.

Ég var með plan.

Ætlaði að hringja í kennarann minn þegar mér hefði tekist að verða svo rammvillt að ég kæmist ekki heim aftur. Það kom fyrir einu sinni, fyrir nokkrum árum síðan, svo við erum vanar svona rugli.

Viti menn, allt í einu blasti við mér skilti þar sem á stóð nafnið á garðinum sem er ekki langt frá ákvörðunarstað mínum.

Ég var sem sagt á réttri leið og komst í fangið á pabba kennarans míns sem fagnaði mér ógurlega og ég var ekkert að skafa utan af því að ég væri snillingur.

Það hafði sko gleymst að láta mig vita að á þessum fína degi væri alltaf lokað hér og þar. Þá er ég að tala um umferðaæðar en ekki búðir. Auðvitað eru allar búðir lokaðar nema kannski súpermarkaðirnir, þessir stóru, og kannski finn ég mér sumarkjól þegar ég hef komið þessum skrifum frá mér.

Það vill nefnilega svo til að í dag eru 15 stig og skýjað, sem sagt skít kalt og besta veður til þess að kaupa sér þunnan sumarkjól til að nota þegar hlýnar. Það hlýnar jú ábyggilega einhvern tíman, held ég.

Ég nenni ekki að fara að hlusta á FADO væl sem er á hverju horni í dag og lekur tregafullt sönglið eins og fallegur straumur vatns úr krana þegar sólin glampar í gegnum skýin.

Ég dáist að því hvað mikið hefur áunnist síðan landið komst undan einræðisherra valdi og hugsa stundum um hvernig Ísland virðist vera í höndum örfárra einræðisherra sem moka inn peningum í sína kassa og gefa lítið fyrir almenning, annað en að heimta skattpeningana.

Heil kynslóð í landinu mínu er ólæs og óskrifandi. Það þótti ekki nauðsynlegt að senda fólk í skóla í tíð einræðisherrans.

Fátt er sárara en að tala við gömlu konurnar sem segja mér frá því hvað þær hefðu gjarnan viljað fara í skóla og læra að lesa. Tárin renna stundum niður kinnarnar á þessum elskulegu gömlu konum og faðmlögin þeirra eru þétt. Á svona stundum get ég ekki annað en verið þakklát fyrir að hafa alist upp í landi þar sem menntun var höfð í hávegum og allir lærðu að lesa við móðurkné áður en þeir fóru í skóla. Alla vega þeir sem eru af minni kynslóð.

Maðurinn í húsinu á móti er aftur farinn að spila á harmonikkuna sína þetta eina lag sem hann kann. Ég hitti vinkonu í gær sem sagði mér hver það væri sem spilaði og staðfesti það grun minn.

Tannlæknirinn á efri hæðinni syngur og er í kór. Svo er hann líka í grúppu sem kemur saman nokkrum sinnum á ári og allir ægilega hrifnir. Ég sá myndband með grúppunni nýlega og velti því fyrir mér af hverju nágranninn minn virðist alltaf vera alveg í spreng þegar hann gólar lögin sín? Auðvitað andstyggilegt af mér að hugsa svona og ég ætla að hætta því. Líklega er hann bara að slá taktinn eða eitthvað.

Ég er sannfærð um að portúgalskar flugur eru einhverjar þær allra heimskustu í veröldinni.

Á svölunum hjá mér er glerveggur. Ég opna venjulega á morgnana, það eru sko rennihurðir. Eftir nokkra stund er allt orðið fullt af fallegum fiðrildum í öllum regnbogans litum og svo ýmsar gerðir af flugum. Stórar litlar og allt þar á milli. Hitti býflugu í fyrradag og sú var eins og hálfur þumalfingur minn.

Til þess að fá ekki flugurnar í andlitið þegar ég sit úti og eins til þess að koma í veg fyrir að þær villist inn í eldhús þegar þar er opið, kom ég fyrir 2 plastflöskum. Hengdi þær upp á vegginn og eins stendur í gluggakistunni.

Greyin eru dauðhræddar við flöskurnar, enda plast, og nú hópast þær á glerið og reyna að komast í gegnum það, í frelsið fyrir utan. Þarna hamast þær daginn út og inn en einstaka sinnum hjálpa ég þeim, drep þær ekki, nei ég opna hurðirnar meira og beini þeim voða varlega út með sópnum.

Það er ekki nokkur vafi í huga mínum. Portúgalskar flugur eru með eindæmum illa gefnar, ef ekki bara nautheimskar, svo ekki sé meira sagt. Datt í hug hvort þær gætu hitt flugurnar sem búa í alþingishúsinu á Íslandi og borið saman bækur. Nei, líklega fljúga mínar ekki á milli landa, og sækja alls ekki í kulda og trekk.

Ég er farin út til þess að fagna sjálfstæði landsins míns og ætla mér að finna sumarkjól.

Hulda Björnsdóttir  

 

 

 

22 ára alþingismaður tekur sæti á þingi núna?

24.apríl 2017

Nýr þingmaður hefur líklega skrifað undir drengskaparheit sitt í dag.

Þessi ágæti þingmaður er fæddur 1995 svo hann er 22 ára gamall.

Ég er búin að renna í gegnum Facebook síðu hans til þess að sjá hver er að bætast í hópinn.

Þessi ágæti þingmaður er fyrir Viðreisn.

Ég leitaði grannt eftir ummælum sem tækju á málefnum öryrkja og eldri borgara.

Fann eitt innlegg um hvernig fækka mætti öryrkjum. Bæta sálfræðiþjónustu var lausnin.

Ég fann ekkert um eldri borgara annað en að hann hafði misst afa sinn.

Nú velti ég því fyrir mér í fullri alvöru hvort 22 ára maður hafi þá lífsýn og reynslu sem nauðsynleg er til þess að taka ákvarðanir fyrir heila þjóð, ákvarðanir sem geta verið upp á líf og dauða einstaklinga.

Ungi maðurinn getur skrifað fallega og gerir það. Hann er ábyggilega hinn besti drengur og leggur stund á stjórnmálafræði við Háskólann.

Ég veit ekki hvaðan hann kemur en hann er greinilega alveg að fíla Viðreisn í botn.

Eins og flestir vita þá er ég nú ekki í einu og öllu sammála þeim sem dásama þennan nýja flokk og vona að hann eigi ekki langt líf fyrir höndum, það er sem flokkur. Ég óska ekki flokksmönnum neins ills.

Húsaleigubætur vinar míns sem voru fyrir breytingu 50.000 á mánuði lækkuðu niður í 12.000 og hinn ágæti ráðherra velferðarmála kom eins og frelsandi engill og leiðrétti óréttlætið. Ráðherrann er Viðreisnar maður.

Eftir leiðréttinguna fær vinur minn 15.000 krónur í húsaleigubætur.

Leiðréttingin dásamlega hjá englinum sem situr í ráðherrastóli velferðarráðuneytisins er lækkun um hvorki meira né minna en 35.000 krónur á mánuði frá því fyrir breytingu á lögunum.

Ég verð að segja það að mér þykir lítið fyrir svona framkvæmdir gefandi.

Auðvitað er dásamlegt að geta talað flott og skrifað fínar greinar en þegar kemur að því að halda utan um heilt þjóðfélag eru flottar tilvitnanir ekki það sem fólkið borðar.

Einhver sagði að alþingi væri fullt af krökkum sem hefðu takmarkaða reynslu af lífinu. Ég held bara, svei mér þá, að ég fari að hallast að því að eitthvað sé til í þessu.

Væri ekki ágætt að setja aldurs takmörk á þá sem geta sest á hið háa alþingi og tekið ákvarðanir sem skilja oft á milli lífs og dauða þjóðarinnar?

35.000 krónurnar sem vinur minn missti við breytinguna, (jafnvel þó hann hafi fengið hækkun úr 12.000 í 15.000, heilar þrjú þúsund krónur,) hefðu komið sér vel fyrir hann þegar hann verslar í matinn.

Getur það verið að þingmenn og ráðherrar skilji ekki svona lágar tölur?

Ég er bara að reyna af fremsta megni að skilja hvernig í veröldinni stjórnmálamenn bæði til hægri og vinstri geta verið svona yfirgengilega út úr takti við raunverulegt líf í landinu.

Er það skýringin? Stjórnmálamenn skilja bara háar tölur. Þeir skilja hvað það er erfitt að draga fram lífið af tólf hundruð þúsund krónum á mánuði, en geta ekki skilið af hverju fólk, með tvöhundruð tuttugu og átta þúsund sjö hundruð þrjátíu og fjórar krónur, er að kvarta.

Ef þetta er skýringin þá ætti að vera auðvelt að bjóða þingheimi að heimsækja þá sem lifa lúxuslífinu óskiljanlega af lágu laununum.

Eru ekki einhverjir sem væru til í að bjóða liðinu til dæmis í helgar mat? Bara einu sinni. Það þarf ekki nema 61 heimili til.

Bara hafa venjulegan mat og kaffi. Ef venjan er að hafa kattamat úr dós í sunnudags hádegis mat þá fær þingmaðurinn það.

Svo geta gesturinn og heimilisfólkið spjallað saman í rólegheitum eftir matinn og borið saman bækur sínar. Borið saman hvað það er hrikalegt að þurfa að draga fram lífið af tólfhundruð þúsundum á mánuði og borga skatta og alles, og dásamað hvað það er miklu auðveldara að lifa í lúxusnum með rúmar tvö hundruð þúsund og þurfa að borga skatta, sem láglaunafólk gerir auðvitað með bros á vör.

Ég ætla ekkert að tala um þá sem eru komnir á eftirlaun þingmanna og ráðherra. Það líf er auðvitað alveg fyrir neðan allar hellur og engum bjóðandi.

Hulda Björnsdóttir

 

Er nauðsynlegt að greiða skatta? Er staðgreiðsla skatta gott mál?

24.apríl 2017

Ég fæ stundum ábendingar um að ekki þurfi að greiða skatta til samfélagsins. Fyrir nokkrum árum var fullyrt við mig að hér í Portúgal ættu eftirlaunaþegar ekki að greiða skatta. Viðkomandi var með þetta algjörlega á hreinu og leiðin til þess að komast hjá því að borga til samfélagsins var að búa í Portúgal.

Staðreyndin er hins vegar sú að Frakkland og Portúgal hafa gert með sér samkomulag um að eftirlaunaþegar sem búsettir eru hér í landi séu skattfrjálsir.

Í Noregi er mér sagt að eftirlaunaþegar borgi ekki skatt af eftirlaunum sínum. í Noregi. Þeir borga skattana á Íslandi af íslenskum eftirlaunum. 

Kínverjar sem fjárfesta hér í Portúgal þurfa ekki að greiða skatta. Fjárfestingin þarf að vera nokkuð álitleg en svona er þetta gert til þess að laða hingað erlent fjármagn.  Heimamenn eru margir ævir út í fyrirkomulagið og nokkra kannast ég við sem borða til dæmis ekki á veitingastöðum Kínverja til þess að mótmæla þessu fyrirkomulagi.

Stjórnarherrarnir komu hver á fætur öðrum í sjónvarpinu fyrir ekki mörgum árum og lýstu því yfir að allir útlendingar sem fjárfestu hér ættu að vera skattfrjálsir og gekk þetta svo langt að lögfræðingur sem ég hitti á förnum vegi vildi ganga í málið fyrir mig. Auðvitað voru þetta innantóm loforð og rugl sem skýtur stundum upp kollinum rétt fyrir kosningar.

Ef enginn greiðir skatta til samfélagsins hvernig á að fjármagn heilsugæslu, skóla, löggæslu og aðrar stofnanir sem þurfa að vera til staðar svo hægt sé að láta allt ganga upp?

Þeir sem eru á móti skattgreiðslum halda líklega að peningar vaxi á trjánum, eða jafnvel að þeir séu duglegir eins og illgresið sem skýtur upp kollinum vítt og breitt um allt.

Svo eru þeir sem skilja ekki að ríkið er fólkið. Ríkið er ekki eitthvað sem flýgur yfir og sest annað slagið til þess að fá sér að borða.

Heyrist ekki stundum? Þetta kemur okkur ekkert við, ríkið borgar!

Fólk sem hugsar svona þarf líklega að koma sér niður á jörðina og hætta að búa uppi í skýjunum.

Þá er ég líklega búin að ausa nóg úr skálum örvæntingar minnar og mál til komið að tala um það sem ætlaði að tala um.

Ef þú ert íslenskur eftirlaunaþegi sem þiggur eftirlaun frá Íslandi, og heldur að þú þurfir ekki að greiða skatta, þá legg ég til að þú talir við ríkisskattstjóra.

Tryggingastofnun sér til þess að þú skilir inn skattskýrslu frá búsetu landi þínu. Stofnunin fylgist með því að þú sért ekki dauð eða dauður. Sért þú svo heppinn að búa í landi sem tekur ekki skatt af eftirlaunum kemur Tryggingastofnun með klóna sína og tekur af þér skatt.

Búir þú hins vegar í landi þar sem þú ert skattskyldur, sama hvaðan tekjurnar þínar koma, þá þarftu að sanna fyrir ríkisskattstjóra að þú greiðir skatt í búsetulandinu. Þetta er nú ekkert flóknara en svona. Ef einhver heldur öðru fram þá ráðlegg ég öllum að hafa samband við ríkisskattstjóra á Íslandi.

Heima hjá mér borgum við skatta einu sinni á ári. Það er ekki staðgreiðsla hér í landi. Til þess að eiga fyrir álagningunni í ágúst þarf að leggja fyrir í hverjum mánuði og þykjast búa við staðgreiðslu skatta. Ekki sérlega flókið, en þarf aðeins aga og ekki gott að fara á kaupfyllerí eða að fá svoleiðis æði. Ég passa upp á þetta því annars þarf ég að borga sektir og þá peninga gæti ég notað í eitthvað skemmtilegt.

Á Íslandi er eins og allir vita í gildi staðgreiðsla skatta þar sem tekið er í hverjum mánuði 22,5% af innkomu í skattþrepi 1 og persónuafsláttur sem er núna kr. 52.907 á mánuði dregin frá. Mismunurinn er það sem greiða skal og leggur launagreiðandinn upphæðina inn hjá skattyfirvöldum í hverjum mánuði. Launagreiðandinn er í tilfelli þeirra sem eru komnir á eftirlaun venjulega Tryggingastofnun ríkisins og Lífeyrissjóðir.

Skattpeningarnir eru svo nýttir til þess að reka þjóðfélagið. Þetta vita auðvitað margir en þeir sem halda að ríkið reki sig sjálft hafa aðrar hugmyndir.

Ef þið eruð að hugleiða að flytja úr landi og taka ykkur búsetu þar sem auðveldara er að lifa af naumt skömmtuðum eftirlaunum íslenska velferðakerfisins ráðlegg ég ykkur að hafa í huga að hvar sem þið eruð komist þið aldrei hjá því að greiða skatta af innkomunni.

Íslenska velferðakerfið sér um sína og passar upp á að ALLIR greiði keisaranum það sem keisarans er. Fullyrði einhver við ykkur að hann eða hún borgi ekki skatta neins staðar er viðkomandi að svíkja undan skatti og svindla á kerfinu og það er ekki gott mál.

Hulda Björnsdóttir