Er um mannréttindabrot að ræða?

 

Umræðan hefur flutt sig frá eldhúsborðinu yfir á netmiðlana. Þannig er nútíma þjóðfélag í dag og ekkert nema gott um það að segja. Fleiri sjá það sem verið er ræða og geta lagt orð í belg.

Óttalega þykir mér þó lítilmannlegt þegar verið er að setja inn athugasemdir og fela sig á bak við dulnefni. Það leggst ekki mikið fyrir manninn þar! Ekkert er við slíku að gera annað en svara ekki og er mér það nokkuð ljúft.

Það er mikið í umræðunni núna hvernig farið hefur verið með eign landsmanna sem hafa safnað í lífeyrissjóð alla sína starfsæfi og talað um mannréttindabrot.

Ég er ekki lögfræðingur og veit það hreinlega ekki. Hitt veit ég að við getum flest verið sammála um að ekki er það réttlátt. Lífeyrissjóðs sparnaður er skyldusparnaður sem allflestir launþegar hafa tekið þátt í. 

Ef um mannréttindabrot er að ræða þá ætti að vera hægt að láta á það reyna fyrir dómstólum.

Mér þætti fróðlegt að fá að vita þetta. Kannski les einhver þennan pistil sem veit fyrir víst að verið sé að brjóta mannréttindi en ekki bara að breyta lögum.

Hin nýju lög um almannatryggingar segja skýrt að markmið þeirra sé að hjálpa þeim sem hafa litlar eða engar tekjur aðrar en bætur kerfisins.

Það þarf að sjá til þess að allir geti lifað mannsæmandi lífi á Íslandi. Það eru mannréttindi að eiga til hnífs og skeiðar. Ef hið opinbera þarf að koma þar að þá er það sjálfsagt og ætti enginn að mótmæla því. Hins vegar á ekki að refsa fólki fyrir að hafa sparað og fylgt lögum og reglum.  Það á ekki heldur að refsa fólki fyrir að vinna eins lengi og það vill og getur.

Fyrirkomulag sem gerir ráð fyrir skerðingum eins og þeim sem eru í hinu nýja frumvarpi og taka gildi um áramót eru ekki til þess fallin að fólk haldi reisn sinni. Þetta nýja fyrirkomulag verður til þess að fleiri hætta að vinna því það borgar sig ekki. Afleiðingin getur svo orðið meiri sjúkdómar og andleg vanlíðan, sem kemur til með að kosta þjóðfélagið mikla peninga í aukinni heilsugæslu.

Hvað er svo hægt að gera í málinu núna þegar lögin hafa verið samþykkt?

Ég hef ekki svar við því en leyfi mér þó að ala með mér þá von að ný ríkisstjórn taki málið að sér og vindi ofan af mistökunum sem voru gerð við samþykkt þessara laga. Það kemur öllum til góða, bæði ungum og öldnum.

Mistökin eru skerðingar vegna lögbundins sparnaðar og held ég að málið hafi ekki verið skoðað til enda. Þetta gerist stundum þegar ný lög eru samþykkt og auðvelt að leiðrétta þegar ný stjórn hefur tekið við.

Hulda Björnsdóttir