Fyrir hverja er Grái herinn að vinna?

22.janúar 2017

Ég velti því enn og aftur fyrir mér hvers vegna Grái herinn var settur á laggirnar.

Markmið hans er, samkvæmt því sem stendur á Facebook síðu þeirra að vinna að mannsæmandi kjörum og virðingu fyrir alla. Hann er angi út úr Félagi Eldri borgara í Reykjavík, baráttuhópur innan félagsins.

Semsagt. ég spyr mig enn og aftur: Af hverju hefur Félag eldri borgara í Reykjavík ekki sjálft tekið þessi mál upp á sína arma? Af hverju þurfti að stofna sérstakan baráttuhóp? Er markmið hersins ekki í lögum eða reglum Félags eldri borgara í Reykjavík?

Annar angi sem virðist vera út úr félaginu er Facebook síðan Lifðu núna. Þar er fjallað um ýmislegt sem talið er koma eldri borgurum vel, t.d. snyrtingu og hvernig hægt sé að vera voða hamingjusamur á efri árum og tekin dæmi um slíkt. Svo er deilt upplýsingum frá Gráa hernum og það varð til þess að ég sendi Lifðu núna skilaboð og spurði hvort síðan tengdist hernum.

Svarið sem ég fékk eftir nokkurn tíma var um hvers vegna ég væri að spyrja.

Það svar sagði mér að tenging væri. Kom svo síðar í ljós að stjórnandi síðunnar er í ýmsum trúnaðarstörfum fyrir eldri borgara.

Allt er þetta ágætt en ég spyr sjálfa mig: Hvers vegna er sama fólkið að pota sér út um allt? Er ekki nóg af fólki sem gæti t.d. verið í stjórn félags fyrir eldri borgara og í stjórn (eða ábyrgð) fyrir herinn og svo framvegis?

Gerir ekki svona samþjöppun valds, eða skoðana, málstaðnum bara illt þar sem hugmyndaauðgi er takmarkað? Ég bara spyr sjálfa mig að þessu.

Ég hef á tilfinningunni að herinn sé að vinna fyrir þá sem endilega vilja halda áfram starfi sínu eftir að þeir eru orðnir 67 ára og vilja líka fá óskertar bætur frá Almannatryggingakerfinu.

Málið snýst ekki um þetta. Þeir sem endilega vilja vinna geta gert það en þeir sem vilja njóta ævikvöldsins á annan máta og rýma fyrir þeim sem yngri eru á vinnumarkaði, eins og gert er í mörgum siðmenntuðum löndum, ættu að eiga jafn ötula baráttumenn innan hersins sem segist berjast fyrir eldri borgara.

Ég hef ótt og títt farið í taugarnar á þeim sem svarar fyrir herinn þegar ég voga mér að benda á að ekki sé talað um skerðingu á greiðslum frá Lífeyrissjóðum.

Ég verð að segja að svari herinn athugasemdum á Facebook síðu sinni, sem hann reyndar gerir ekki ótt og títt, ekki bara frá mér, heldur öðrum líka, þá lýsa svörin annað hvort hroka eða þekkingarleysi. Hvort sem um er að ræða þá eru bæði jafn alvarleg.

Það er alvarlegt þegar fólk gefur sig út til þess að ræða við þá sem stjórna þjóðfélaginu í nafni félagsmanna sinna og viðkomandi hafa ekki sett sig inn í málið af heilindum.

Ég hef hlustað á frú Þórunni formann tala í útvarpi og séð hana á fundi í Háskólabíói og verð að segja að þar fer ekki manneskja sem ég mundi treysta til þess að vera minn málssvari í alvarlegu máli.

Ég er ekki að segja að frúin sé vond manneskja. Alls ekki, þvert á móti. Ég held að hún sé hin vænsta kona en hún ætti kannski að fara að taka sér hvíld frá baráttusæti fyrir bættum kjörum fólks og fara að njóta sundlaugarinnar í sveitinni. Kannski eru hugmyndir hennar og fleiri sem hafa talað fyrir hönd hersins ekki alveg í takt við raunveruleikann, en þetta má ég auðvitað ekki láta út úr mér.

Þeir sem hafa gluggað ofan í kjöl á málum þessum vita að þetta snýst ekki um frítekjumark fyrir launatekjur. Málið snýst um miklu meira og alvarlegra brot. Brot á mannréttindum og ef það væri einhver dugur í þessum ágæta her þá væri farin dómstólaleiðin til þess að fá regluverkinu hnekkt svo hægt væri að njóta sparnaðarins án íhlutunar stjórnvalda og eignaupptöku yrði hætt.

Það er þó ekki mikil von til þess að svo verði.

Vanþekking þeirra sem eru að spjalla við stjórnmálamenn bjóða ekki upp á alvarlegar aðferðir.

Það er voða sætt að setja fram að vonast sé til þess að spjallið beri árangur!

Vonin er löngu brostin hjá svo ótal mörgum og eins hægt að bjóða þeim að éta það sem úti frýs.

Kannski er herinn að berjast fyrir því að stjórnendur hans geti unnið fram í rauðann dauðann. Kannski eru stjórnendur hans svo vel launaðir og svo hamingjusamir í starfi sínu að þeir geti ekki hugsað sér að breyta til og eyða ævikvöldinu í eitthvað annað. Kannski eru launin þeirra svo góð að þau skerða almannatryggingabætur þeirra um of og þess vegna er þetta ofurkapp lagt á launatekjur.

Mikið vill meira eins og máltækið segir.

Ég legg til að herinn haldi nú heim og fái til liðs fólk sem veit um hvað málið snýst í heild svo hægt verði að fá dómsúrskurð um lögleysu og brot hins ömurlega regluverks.

Fólk sem er tilbúið til þess að hafa hag allra að leiðarljósi, ekki bara örfárra, er það sem þeir sem komnir eru yfir 67 ára aldur ásamt öllum þeim sem verða þeirra gæfu aðnjótandi að komast á þann aldur þurfa á að halda.

Uppskrúfað nafn gerir ekki neitt.

Þreyttir baráttumenn gera ekki neitt.

Fólk sem hefur verið í forsvari félagasamtaka sem enn er á láglaunatöxtum árið 2017 gerir ekkert gagn.

Það þarf kannski að stofna ný samtök sem eru ekki tengd þessari gömlu elítu, samtök hugsjónafólks sem er tilbúið að horfa á hag allra og lætur sér ekki nægja að vona að kannski, ef til vill, einhvern tíma gerist eitthvað.

Ég segi bara si svona!

Hulda Björnsdóttir