Getum við aðeins staldrað við og skoðað nýju lögin um almannatryggingar?

 

Ég skil vel að mikil reiði ólgi í þjóðfélaginu varðandi þessi nýju lög sem þingheimur sá sóma sinn í að samþykkja rétt fyrir jólin svo þeir kæmust í frí.

Ég skrifaði og bað um að þessi lög yrðu ekki samþykkt óbreytt og þau skoðuð betur. Ekki var hlustað á beiðni mína og var ekki við því að búast.

Hver er ég að skipta mér af störfum alþingis?

Nú eru lögin komin til framkvæmda að hluta og ofsareiði hefur gripið um sig í þjóðfélaginu.

Stór orð og stundum svo ljót að móðir mín heitin mundi snúa sér við í gröfinni ef hún væri ekki sest að á himnum.

Það er ekki málstaðnum til framdráttar að kalla menn og konur viðbjóðslegum nöfnum. Það er allt í lagi að vera reiður og gagnrýninn en blótsyrði og þaðan af verra á ekki að eiga sér stað meðal menntaðrar þjóðar eins og íslendingar eru.

Reynum að halda aftur af ljótu orðunum og halda okkur við rökstuðning og fyrir alla muni réttar tölur.

Það er ekki gott þegar þáttastjórnandi á fjölmiðli étur upp rangar tölur viðmælanda síns án þess að blikna. Ef til vill væri gott fyrir þá sem taka viðtöl um ákveðin málefni að kynna sér málið aðeins áður en haldið er af stað.

Mikilvægt er að fara rétt með tölur og staðreyndir hinna nýju laga, eða ólaga, um almannatryggingar.

Í umræðunni hefur verið efst á baugi að sé viðkomandi 67 ára og enn á vinnumarkaðinum tapi hann svo til öllum launum sínum og ekki borgi sig lengur að vinna og betra væri að setjast upp í sófa og horfa á sjónvarpið.

Þetta er viðhorf sem á fullan rétt á sér en það má líka líta á málið frá annarri hlið.

Segjum sem svo að ég sé 67 ára og í vinnu sem mér líkar og ég get haldið áfram ef ég vil. (Þetta er tilbúið dæmi til þess að skýra út hvað ég er að tala um)

Ég fæ 400.000 þúsund í tekjur á mánuði.

Skattkortið mitt er hjá vinnuveitanda mínum og nýtist mér þar 100 prósent.

Launin mín eru lögð inn á reikning hjá mér um hver mánaðamót og þar hefur verið dregin af staðgreiðsla skatta, lífeyrissjóður, félagsgjald og önnur lögboðin gjöld ef einhver eru.

Svona hefur þetta verið allt árið og ekkert breyst.

Nú hins vegar á ég afmæli og verð 67 ára.

Við þessi tímamót mín á ég rétt á því að sækja um ellilífeyri til Tryggingastofnunar ríkisins og þá taka hin nýju lög að tikka.

Þar sem ég er vinnandi og hef tekjur skerðast ellilaun mín, mismundandi mikið eftir því hve há launin sem ég fæ fyrir vinnu mína eru.

Skattkortið mitt er hjá vinnuveitanda mínum og nýtist þar til fulls.

Ég fæ launin mín eins og venjulega en það sem gerist er að ellilaunin frá Tryggingastofnun hverfa að mestu vegna skerðingarákvæða í hinum nýju lögum.

Ég á val.

Ég get valið að halda áfram að vinna og sleppt því að sækja um lífeyrir hjá Tryggingastofnun jafnvel þó ég sé 67 ára.

Ég get haldið áfram að fá full laun, óskert, haldið heilsu og verið hamingjusöm og ánægð í starfi sem mér líkar og menntun mín eða reynsla koma að gagni bæði fyrir mig og þjóðfélagið.

Ég ÞARF ekki að sækja um lífeyri klukkan nákvæmlega 67 ára aldurinn!

Ég get frestað töku lífeyris eins lengi og mig lystir og þá er vinna mín jafn mikils virði og áður.

Staðreyndin er í mínum huga sú að laun skerðast ekki, það sem skerðist eru bætur almannatryggingakerfisins samkvæmt hinum nýju ólögum sem allir þingmenn eru sælir og hamingjusamir með, eða svo virðist vera. Ef þeir eru ekki ánægðir með lögin hefðu þeir ekki samþykkt þau, eða hvað?

Þrátt fyrir þessa röksemdafærslu mína er ég jafn hundfúl út í þingheim fyrir að samþykkja lögleysuna.

Ég er sár og reið yfir því að sitja ekki við sama borð og þeir sem búa á Íslandi þó ég hafi greitt skatta og skyldur til þjóðfélagsins alla mína æfi eingöngu vegna þess að ég kýs að eyða lokum æfi minnar í öðru landi, og spara með því landinu stóran kostnað í læknisþjónustu og ummönnun.

Heimilisuppbót var sett inn í lögin til þess að hægt væri að skerða almennan lífeyri meira og skýla sér á bak við nafnið. Hún var líka sett inn til þess að hægt væri að segja hvað stjórnvöld væru dásamleg og góð við þá sem byggju einir, með því að greiða þeim sérstaka uppbót sem heitir heimilisuppbót.

Auðvitað eiga ellilaun að vera ein tala. Það á ekki að vera partur af heildarlífeyri að fá heimilisuppbót ef þú býrð á Íslandi og býrð einn.

Ég er ekki að mótmæla því að þeir sem aldrei hafa greitt í lífeyrissjóð eigi að fá aðstoð við að framfleyta sér. Það eru mannréttindi.

Ég er hins vegar að mótmæla því enn og aftur að ekki sitji allir við sama borð, hvort sem þeir hafa sparað í Lífeyrissjóð eða eru að skapa verðmæti með atvinnu framlagi sínu, eða hafi aldrei sparað og séu ekki á vinnumarkaðinum.

Það má ekki láta þá sem hafa sýnt fyrirhyggju líða fyrir þá sem ekki hafa sýnt hana.

Þingmenn á Íslandi

Ég hef ekki mikla trú á því að þið skiljið hvað ég er að tala um.

Borgarar á Íslandi

Ég vona að þið hugleiðið það sem ég er að segja og gætið hófs í blótsyrðum og ljótum orðum og reynið að fara með réttar tölur máli ykkar til stuðnings.

Þar til um miðjan mánuð er ekki raunhæft að bera saman hvað greitt var fyrir breytingu og hvað greitt er eftir nýju lögunum. Það eru ekki öll kurl komin til grafar enn. Þegar ný tekjuáætlun og greiðsluáætlun birtist sést hve hin raunverulega breyting er.

Hulda Björnsdóttir