Breytingar hefjast á einu spori !

 

 

 

Ein mynd segir meira en mörg orð.

Í dag þann 15.júlí árið 2017 sýndu 850 íslendingar að þeir geta staðið saman.

Í dag er merkisdagur í sögu íslensku þjóðarinnar.

Í dag tóku fleiri niður pólitísku gleraugun en ég þorði að vona í mínum björtustu draumum.

Ég er svo innilega þakklát öllum þeim sem stóðu að þessum fundi og öllu því fólki sem tók málefnið upp á sína arma.

Upphaf nýrra tíma gætu verið núna.

Vonandi tekst að fylgja eftir þessari frábæru þátttöku og ég get ekki annað en leyft mér að gefa þeim sem létu neikvæðni og niðurrif ásamt flokks pólitík stjórna gerðum sínum, langt nef.

Í dag sigraði bjartsýnin og ég grét af gleði þar sem ég sat í stofunni minni í Portúgal og fékk þessar frábæru fréttir.

Sumir gráta af sorg en ég græt af gleði. Í dag er í lagi að leyfa gleði tárum að streyma niður vanga.

Hulda Björnsdóttir

 

Til hamingju með framtakið "Flokkur fólksins"

15.júlí 2017

Í dag er fundurinn í Háskólabíói sem ég hef verið að tala um.

Fundurinn þar sem 2 verkalýðsleiðtogar ásamt formanni Félags eldri borgara í Reykjavík eru framsögumenn.

Þetta er fundurinn þar sem rætt verður um fátækt á Íslandi og hvernig búið er að þeim sem minnst mega sín í þjóðfélagi þar sem græðgin tröllríður húsum.

Nú er sumar, og meira að segja miður júlí.

Sumarfrí, ferðalög, útlönd og fleira og fleira sem er að gerast á þessum tíma.

Það verður einhvern vegin allt dálítið ruglað yfir þessa björtu mánuði og fólk missir sjónar á sumu sem skiptir máli í hraða þess að njóta sumarsins.

Vondur tími til svona fundarhalda segja sumir.

Staðreyndin er sú að margir af þeim sem helst þurfa á svona baráttu að halda hafa ekki efni á því að kaupa mat síðustu daga mánaðarins hvað þá að þeysast um landið í sumarfríi.

Ég veit ekkert hvað margir sjá sér fært að mæta í bíóið í dag til þess að sýna fram á að Íslendingar geti staðið saman, og þá skipti ekki máli hvaða tími árs er.

Ég er hrædd um að pólitík liti afstöðu margra og eigin hagsmuna pot og lítill vilji til þess að breyta einu eða neinu, ráði för og valið sé frekar að rússa út úr bænum.

Þeir sem virkilega þurfa á hjálpinni að halda geta líklega ekki hugsað sér að viðurkenna opinberlega að þeir hafi það ekki eins gott og þeir gætu hugsað sér. Og þessi hópur mætir sennilega ekki á svona fund.

Ég er ekki á landinu og get því ekki mætt.

Ég er orðin svo hundleið á því að lesa endalaust sömu tugguna um hvað SKULI gera og svo þegar tækifæri gefst kemur í ljós hvað ræður för. Pólitík og ekkert annað.

Manngæska fæst ekki fyrir peninga. Hún er hugsjón. Það er hægt að skýla sér á bak við afsakanir um allt og ekki neitt og er auðvitað hverjum og einum frjálst að gera það.

Ég óska Flokki fólksins til hamingju með að hafa kjark til þess að stíga fram og framkvæma í stað þess að tala og gera ekkert.  Ég vona svo sannarlega að margir mæti á fundinn í dag og fylli bíóið.

Ég gefst upp fyrir öflum pólitísks hagsmunapots sem ég hef orðið vitni að í meira en 50 ár. Ég ætti að beina kröftum síðustu ára minn hér á þessari jörð í eitthvað annað en tilgangslaust pot. Ég er ekki fræg. Ég hef ekki ENN þeyst fram á ritvöllinn til þess að tjá mig um vinsælasta umræðuefni dagsins KYNFERÐISLEGT ofbeldi. Hefði ég sagt æsilega sögu af kynferðislegri misnotkun hefði ábyggilega verið hlustað á mig. Fólk hefði smjattað og kjamsað á hryllingnum án þess að hafa í raun hugmynd um hvað það væri að tala um.

Þannig er jú umræðan vinsæla í dag. Prestar jafnt sem leikmenn vita ALLT um fyrirgefningu og syndaaflausn en eiginlega ekkert um sára fátækt sem getur leitt til alls konar hörmunga.

Hulda Björnsdóttir